Een duik in de wereld van de (familie) opstellingen

Ik hou ervan om me onder te dompelen in culturen die onbekend zijn voor mij. Ik wil ze van binnenuit ervaren, mee doen en meekijken. Het liefst in verre (bij voorkeur warme) landen, maar ook in Nederland zoek ik minimaal een keer per jaar gelegenheden of situaties op die ik nog niet ken. Zodoende ging ik afgelopen week naar een workshop ‘(familie) opstellingen’ van Hylke Bonnema.

Toeval? Of niet?

Eerlijk gezegd had ik nog niet van hem gehoord, maar in de wereld van (familie) opstellingen is hij een behoorlijk grote naam, blijkbaar. Ik was dan ook bij deze workshop terecht gekomen via mijn oude meditatiejuf. Voor de duidelijkheid: niet dat zij oud is, maar tot een jaar geleden had ik meditatieles van haar en nu niet meer, vandaar ‘oude’. We spreken af en toe nog af om met elkaar te praten over onze bedrijven. En omdat ik nu bezig ben met het ontwikkelen van bepaalde plannen gaf zij mij als tip eens naar een opstellingen workshop te gaan met als onderwerp ‘geld verdienen met je roeping’.

Op tv had ik al wel eens familieopstellingen voorbij zien komen en dat vond ik al heel bijzonder om te zien. Representanten (voor jou onbekende mensen) vertegenwoordigen dan een familielid en doordat zij, via jou, de energie van die persoon kunnen voelen, of op zijn minst voelen wat voor relatie jij met die persoon hebt (of andersom) gaan zij op bepaalde plekken staan of lopen ze rond. Door hun bewegingen of plaatsingen, of doordat jij ze op bepaalde plekken neerzet kun je daaruit iets afleiden over jouw relatie met die persoon en kun je daar aan werken.

Nog geen 24 uur nadat ik de tip van mijn meditatiejuf had gekregen verscheen prompt op mijn facebook tijdlijn de workshop van Hylke. Dat kon geen toeval zijn (ik geloof liever in een zinvol toeval dan in de mogelijkheid dat ik ben afgeluisterd door mijn telefoon…) en dus had ik binnen no-time een kaartje geboekt.

Vreemde eend in de bijt

Het is niet zo dat ik niet geloof in zo’n energie(veld), ik sta daar open voor, maar ik wil vaak wel graag weten hoe iets werkt en dat blijkt bij opstellingen of misschien wel bij energiewerk in het algemeen, lastig uit te leggen, waardoor ik me er vooral maar over verwonder. Zo ook vorige week. Helemaal open en vol vertrouwen dat zoiets persoonlijks als een opstellingenworkshop zou plaatsvinden in een klein groepje van 10, maximaal 20 mensen en een beetje zenuwachtig omdat ook de niet professionals zouden worden ingezet als representant, reed ik naar Amsterdam Noord.

Al bellend met mijn oma (handsfree uiteraard) miste ik de afslag en haastte ik me om net iets voor 10.00u de zaal in. Om mij heen waren allemaal mensen die elkaar al eerder hadden ontmoet. Ik leek dus te zijn beland in een opstellingengemeenschap waar ik heel even de enige nieuwkomer was. Niet dat ik dat erg vond, integendeel, ik vond het interessant te zien wie er ervaren was hoe close zij met elkaar omgingen.

Eenmaal in de zaal bleek het helemaal geen klein groepje te zijn, maar wel een man (en vrouw) of 100 en Hylke met talloze assistenten (die allemaal de jaaropleiding bij hem bleken te doen), te herkennen aan hun badge.

Zelf aan de slag met de energie

Na een voorwoord van Hylke waren wij aan de beurt. In kleine groepjes al dan niet onder leiding van een ervaren opsteller (ik koos voor een groepje met een ervaren iemand) gingen we aan de slag. Ik vroeg de twee anderen mijn gevoel en mijn omstandigheid te representeren (het ging deze dag niet om familiebanden, maar om onze relatie tot onze roeping en geld). We hadden ons amper aan elkaar voorgesteld, maar toch na wat buikademhalingen, gebeurde er vanalles met ze. En dat leek nog te kloppen ook! Nog bijzonderder werd het toen mijn representanten ook woorden wisten te geven aan wat zij voelden. Ook die leken exact op mij van toepassing, terwijl zij mij totaal niet kenden. Nu is het ook wel een beetje als een horoscoop, iedereen leest er iets anders in, dus klopt hij altijd. Maar, voor mij was het waardevol.

Maar toen kwam de grote stap, ik moest de energie van een ander gaan voelen en voor hem iets gaan representeren. Op advies van de ervaringsdeskundige liet ik het gewoon gebeuren en aangemoedigd door Hylke’s ‘gewoon doen, niet teveel denken, alles wat gebeurt is van belang voor degene voor wie je het doet en anders wel voor jezelf’, stelde ik mij open. En zowaar, ik werd een bepaalde kant op getrokken of geduwd, niet letterlijk, maar het voelde wel zo. In een van de opstellingen die we daarna deden voelde ik zelfs duidelijk dat mezelf klein moest maken en niet in moest gaan op de uitgestoken hand. Iets wat de persoon voor wie het was heel duidelijk kon plaatsen.

Dansen, huilen en hier en daar wat acteren

Er werd veel gedanst (tussen de opstellingen, of ceremonies door), heel veel gehuild, hier en daar ook botweg geacteerd (op dat moment haakte ik wel een beetje af, omdat de oprechtheid eraf leek), maar vooral heel veel aangeraakt, omhelsd en zelfs gekust (op de wang). En terwijl ik meeging in de energie van mijn groepje, realiseerde ik me ook wel dat mijn nuchtere zelf dit eigenlijk best wel maf vond, maar toch liet ik het gebeuren. Het was ok. Veilig ook wel. Iedereen was heel open en vrij.

Uit mijn comfortzone: heerlijk en wonderlijk

En daar hou ik dus van. Totaal uit mijn comfortzone duiken in iets wat misschien helemaal niet bij mij lijkt te passen en het dan toch doen, all the way, helemaal meegaan, om er vervolgens achter te komen dat ik het heel leerzaam, mooi en vooral wonderlijk vind.

Een ervaring rijker

Aan het einde van de dag namen we afscheid van elkaar alsof we elkaars beste vrienden waren geworden, terwijl ik nu al niet meer weet welke naam er op wiens sticker stond. Maar dankbaar ben ik ze wel, dat ik even mee mocht in hun wereld, even een paar (familie) opstellingen mocht ervaren, daar zelfs aan mocht meedoen en van alles mocht ervaren wat ik nooit eerder heb ervaren. Dat vind ik echt geweldig! En het maakt mij een rijker mens. Ik neem een beetje van deze ervaring mee in mijn gewone leven, dat wat werkt voor mij. En de rest laat ik daar.

Want zo kun je van elkaar leren, door eventjes elkaars leven te ervaren, met elkaar te delen en dan mee te nemen wat voor jou van waarde is. Dat kan met ervaringen of (sub)culturen hier in Nederland, maar ook in het buitenland.

We kunnen altijd van elkaar leren!