Toekans, luiaards en andere wilde dieren redden

Tussenstop

Omdat de rit van Manuel Antonio (aan de Pacifische kust) naar Cahuita (aan de Atlantische kust) te ver is om in een dag te doen, overnachten we in het midden van het land, vlakbij San Jose. Het oorspronkelijke plan was te logeren bij de Toucan Rescue Ranch, een dierenopvangcentrum dat in 2004 is opgericht door een Amerikaans stel. Jammer genoeg bleek uitgerekend deze nacht het enige huisje op hun terrein al bezet en dus wijken we, op hun advies, uit naar een B&B in een nabijgelegen dorpje.

Opvang, opleiding en terug de natuur in

Evengoed bezoeken we de ranch, waar inmiddels veel meer dieren worden opgevangen dan alleen toekans. Alle dieren die er zijn worden gebracht door rangers die de dieren vinden, nadat bijvoorbeeld de moeder is gevangen door stropers, of door de dierenbescherming die de dieren bij mensen uit huis weg haalt (wie bedenkt het om een ocelot als huisdier te houden?) of door de eigenaars zelf, omdat ze erachter komen dat een wezel, als hij eenmaal volwassen is, misschien helemaal niet zo’n leuk entertainment is voor hotelgasten…

Bij de Toucan Rescue Ranch (die hoofdzakelijk draait op vrijwilligers en giften) worden de dieren opgelapt en voorbereid op terugkeer naar het wild. Vooral bij de luiaards is dat een hele opleiding. De volwassen dieren die als huisdier zijn gehouden, worden niet meer terug gezet. Zij zijn het leven in het wild verleerd en teveel gewend geraakt aan mensen. Hun jongen worden wel weer zoveel mogelijk door de volwassen dieren opgevoed en met hulp van de vrijwilligers (die echter zo min mogelijk de dieren aanraken, zodat ze niet teveel naar mensen gaan ruiken), in hun opleiding begeleid. Ingenieuze bouwwerken van schommelstoelen, stokken, takken en “hangmatjes” leren de dieren klimmen, hangen en plekjes creëren om te slapen. Met hun eeuwige smiley-gezichten (ze hebben geen gezichtsspieren, dus als ze geboren worden met zo’n glimlach, gaat die niet meer weg), zijn zij natuurlijk de schattigste dieren van de ranch.

De kinderen zijn vooral onder de indruk van het verhaal over de aap, die als huisdier werd gehouden en waarvan de eigenaar het nodig vond om 2 vingers af te knippen. “Dat is is toch ontzettend gemeen, mama, dat doet bij die aap toch heel erg pijn? Waarom deed die meneer dat?” vraagt Quint zich terecht af.

Daar hebben wij ook geen antwoord op.

De rondleidingen op de Toucan Rescue Ranch vormen een belangrijke inkomstenbron voor het opvangcentrum. De mensen doen, voor zover wij dat kunnen beoordelen, echt heel mooi en goed werk, in totale samenwerking met de Costa Ricaanse overheid. Dus ben je in de buurt, ga zeker even langs. Al is het maar, omdat je nooit van zo dichtbij een luiaard, oncilla of toekan zult zien! De tour moet je wel van tevoren boeken.